Gisterenavondzijn er hier nog een groep studenten en enkele begeleiders aangekomen, waardoor we in het totaal al met 29 zijn. Het merendeel zijn studenten vroedkunde, maar ook enkele verpleegkunde. Voor de studenten die hier al een week zijn, is er, na 2 dagen welverdiende rust, terug een stagereeks van 3 dagen begonnen.

Met een heel klein hartje vertrokken ze vrijdagavond en zaterdagmorgen terug, maar eens op de dienst aangekomen, bleek alles wel mee te vallen. Ook voor mij was het op die manier weer werken geblazen, maar ik keek er eigenlijk wel naar uit. 's Nachts is het tamelijk druk geweest, overdag was het dan weer wat kalmer, maar toch komen de studentjes dagelijks met een of meer bevallingen naar huis.

De sfeer in de groep is hier opperbest. Er wordt veel verteld, veel gelachen, wellicht ook nog eens een traan gelaten, maar dat tonen ze iets minder. Als ik aan onze Vlaamse meisjes vraag hoe het gaat, dan stralen ze gewoon en dat doet deugd na slechts één week in Dakar.

Met Françoise kan ik het opperbest vinden. We hebben beide dezelfde doelstellingen naar de studenten toe, we springen elkaar bij waar nodig en delen ook onze frustraties (alhoewel dat eigenlijk heel goed meevalt). Die van Françoise liggen dan meer in de organisatorische kant van dit project.

Sinds gisteren deel ik het appartement met de 3 collega-begeleiders. Op de kamer slaap ik nog alleen voor een week (gelukkig voor haar, want de airco is nog altijd niet in orde

). Vorige nacht viel dat eigenlijk helemaal niet mee, ik kon het venster op diemanier niet dichtdoen en ik heb mee kunnen genieten van de gezongen gebeden tot na middernacht (door die luidsprekers, weet je nog), en deze morgen om 5u waren ze er al weer. Grrrr...

Vanmorgen weer iets nieuws gezien. Hier in de straten lopen witte schapen/geiten (?)rond, en die worden wel gewassen zeker! Ja, met zeepsop! Ik moet toegeven dat ze nadien wel schoon wit waren. Deze voormiddag is er ook een lammetje geboren, blijkbaar zonder hulp, en het stond pas recht toen ik thuiskwam, het was zelfs nog nat. Ik heb als vroedvrouw dus geen hulp meer kunnen bieden

.

Gisteren ben ik zoals meestal met de bus naar huis gekomen. Ik heb moeten wringen om er bij te kunnen, maar ze hebben de deur toch dichtgekregen

. Verder waren ze wel heel vriendelijk en boden ze me uiteindelijk ook een zitplaats aan. Soms is er toch nog een voordeel aan ouder worden hé.

Straks weer debriefing en avondeten, en dan is het in een wip slaaptijd. Morgen om 6u weer opstaan om de studenten uit te wuiven en die van de nacht op te vangen.

Ik krijg zonet bericht dat Lieselot en Geraldine een beetje te veel Afrikaziekte (turista)hebben. Dus is bedje houden de booschap, wat medicatie, en hopelijk is morgen alles weer over. Vannacht kunnen ze dus niet op stage, maar Dorien krijgtCéleste alsmaatje, want alleen op stage gaan is zeker geen optie. We duimen dat er geen andere ziek worden. Tot zover voor vandaag.

Vele, nog steeds hete groetjes,

Hilde.