Ik wil iedereen geruststellen dat ik volledig hersteld ben van mijn griep en dat ik weer functioneer zoals het hoort. Vandaar dat ik deze morgen weer vroeg op was om samen met de studenten te ontbijten om 6u30 die om 7u naar hun stages vertrekken. De studenten van de nacht kwamen langzaam allemaal binnen en na nog een overleg met de begeleiders zijn wij ook om 8uvertrokken richting stage. Iedereen haar eigen bus, voor mij is dat nr 36 naar 'Parcelles'. Krijgt die toch wel geen platte band zeker en stopt 3x om de band op te blazen om een 4de keer toch van band te moeten wisselen. De eerste 3 stops was er geen kat die bougeerde in de bus, maar de 4de keer zijn er toch enkelen die de bus verlaten. Ik zelf dus ook, maar eigenlijk kon ik niet goed inschatten hoe ver ik nog te voet moest naar de 'centre de santé'. Gelukkig heb ik er maar 20 min over gedaan, maar het was al goed warm en dus meer dan lang genoeg, bovendien is het intussen bijna 9u30. Aangekomen op stagehebben de studenten Lynne en Janicenet een bevalling achter de rug. Nog een vrouwtje komt binnen en zij doen de opname-onderzoeken, maar daarna mag ze terug naar huis, want ze is niet echt in arbeid. Dan komt er een hoogzwangere vrouw binnen die direct op de verlostafel geholpen wordt. De hoofdvroedvrouw geeft onmiddellijk opdracht dat Lynn zich mag klaarmaken voor de bevalling. Het gaat echt wel snel, dit is wellicht een meerbarende, maar de vrouw spreekt alleen Wolof en de vroedvrouw geeft niet meer informatie, want de parturiënte perst en daar wordt de baby geboren. Mijn eerste gedacht is dat dit toch maar een klein baby'tje is voor zo'n omvangrijke buik, en inderdaad, ik kijk en voel en de buik is nog even zwanger als tevoren, er komt dus nog een 2de. Lynnheeft het nog niet door wat er gebeurt en schrikt als ik het haar zeg. Ook Janice schrikt even, zij is volop met de opvang van de 1ste baby bezig geweest. Lynn onderzoekt en voelt teentjes door de 2de vruchtzak, toch een heel unieke ervaring, denk ik. Maar alsde stuitliggingna het breken van de vliezenaanleiding geeft tot moeilijkheden bij de geboorte, komen de Senegalese vroedvrouwen allemaal in actie en trekt Lynn zich bescheiden terug bij Janice en bereiden ze samen de opvang van de 2de baby voor. Uiteindelijk komt een ervaren vroedvrouw de stuitgeboorte tot een goed einde brengen en is iedereen gelukkig en niet in het minst de moeder.

Even later krijgen beide studenten opdracht om de eerder bevallen vrouwen te hechten. Zij zijn goed en wel bezig als er plots tumult ontstaat in het lokaal ernaast, want daar is net een vrouw zonder hulp bevallen op de grond. De vroedvrouwen nemen direct het nodige materiaal, en verzorgen meoder en kind, maar daar is geen greintje stress mee gemoeid en na 10 min liggen moeder en kind in bedalsof er geen vuiltje aan de lucht is.

Nadien blijft het kalm op de dienst en laat ik de studenten achter. Ze hebben hun best gedaan, maar ze hebbenweer heel veel nieuwe ervaringen opgedaan en zijn wellicht tot de vaststelling gekomen dat zij toch nog heel veelkunnen leren (ik ook trouwens)... maar ja, dat is een van de redenen om eens naar hier te komen hé

Morgen is er de eerste groepsuitstap naar Lac Rose, iedereen kijkt er naar uit, want niemand weet wat de dag zal geven, behalve Françoise, Brigitte C. en ik natuurlijk, maar we mogen niets zeggen. Verrassing dus voor zij die hier voor het eerst zijn. Ik kijk er trouwens ook naar uit

Groetjes aan iedereen,

Hilde.